Πηγή: http://hatzi-handball.blogspot.gr
Μόλις στα 29 του χρόνια κατέχει ένα μοναδικό ρεκόρ στο Ελληνικό Χάντμπολ. Έχει κατακτήσει τρόπαιο με 5 διαφορετικές ομάδες, τον Φίλιππο Βέροιας (1 πρωτάθλημα, 1 κύπελλο), τον Αθηναϊκό (1 κύπελλο), τον Πανελλήνιο (1 πρωτάθλημα), τον ΠΑΟΚ (1 πρωτάθλημα) και την Ρουμάνικη Κονστάντζα (2 νταμπλ).
Ο Νίκος Ριγανάς ήταν το πρόσωπο- έκπληξη στο ταξίδι της Ορμής Λουξ στο Ντουντελάντζ για το EHF Cup. Ο διεθνής δεξιός ίντερ την φετινή σεζόν αγωνίζεται στην Σααρλούις (Α2 Γερμανίας) που εδρεύει μόλις 60 χλμ από το Λουξεμβούργο και δεν έχασε την ευκαιρία να δει από κοντά τις προσπάθειες της Ελληνικής ομάδας, αλλά και παλιούς του γνώριμους.
Ο Κερκυραίος άσσος παραχώρησε μία αποκαλυπτική συνέντευξη στην ιστοσελίδα της ΟΧΕ, μιλώντας για το πώς είναι να ζει στην Γαλλία και να παίζει στην Γερμανία, για την «ζήλια των Γερμανών προς τους Έλληνες», την Α1 Ανδρών, τα μελλοντικά του σχέδια που πιθανόν να τον βρουν να επιστρέφει στην πατρίδα, καθώς και την Εθνική Ανδρών.
«ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙΣ ΧΑΝΤΜΠΟΛ»
-Πως ένιωσες που παρακολούθησες από την εξέδρα την προσπάθεια μιας ελληνικής ομάδας σε έναν Ευρωπαϊκό αγώνα εκτός συνόρων;
«Ήταν μια νέα εμπειρία, δεν είχα ξαναζήσει κάτι παρόμοιο, να δω κάποια ελληνική ομάδα να αγωνίζεται στο εξωτερικό και εγώ να παρακολουθώ από την εξέδρα, ζώντας πλέον εκτός Ελλάδας. Μου άρεσε πολύ. Ήταν θετικά τα συναισθήματα. Μπήκα στην διαδικασία του να ζω το παιχνίδι και στεναχωρήθηκα που δεν καταφέραμε να πάρουμε τη νίκη, έστω και στο δεύτερο ματς. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι η ομάδα της Ορμής προσπάθησε και ειδικότερα στο δεύτερο ημίχρονο έδειξε καλά στοιχεία και αυτά τα ματς βοήθησαν τα νέα κορίτσια που την απαρτίζουν».-Ποιες οι διαφορές από την Ρουμανία και στην Γερμανία όσον αφορά το επίπεδο του αθλήματος;
«Στη Ρουμανία ήμουν σε μια ομάδα που αγωνιζόταν σε μεγάλο επίπεδο, πρωταθλήτρια της χώρας και κάθε χρόνο βρισκόταν στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Ήταν μια ομάδα που ήταν υποχρεωμένη να πάρει το νταμπλ. Τώρα που αγωνίζομαι στην Α2 Γερμανίας καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Οι απαιτήσεις και η πίεση στην Κονστάντζα ήταν πολύ περισσότερη. Βέβαια στην Γερμανία η οργάνωση πολλές φορές είναι και καλύτερη από ομάδα που παίζει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Στην Γερμανία υπάρχει μεγάλη τεχνογνωσία στο άθλημα».-Συγκεκριμένα για την ομάδα σου την Σααρλούις, πως θα την παρουσίαζες στους Έλληνες φιλάθλους;
«Οι απαιτήσεις είναι πολύ διαφορετικές από αυτές στο Σπρίνγκε την περσινή χρονιά. Η Σπρίνγκε ήταν η τελευταία μου ελπίδα για να συνεχίσω πέρσι στο εξωτερικό, αφού το συμβόλαιο μου με την Κονστάντζα λύθηκε στις 27 Αυγούστου. Ήταν ένα... σκαλοπάτι για μένα στην Γερμανία. Το Σααρλούις την περσινή χρονιά βρέθηκε στην 13η θέση της βαθμολογίας. Δυστυχώς φέτος δεν ξεκινήσαμε καλά (1 νίκη- 5 ήττες), αλλά στα επόμενα παιχνίδια πιστεύω θα φτιάξει η ψυχολογία μας και θα παίξουμε καλύτερα. Γενικά αυτό που παρατηρώ στην Γερμανία είναι πως η έδρα παίζει μεγάλο ρόλο, ακόμα και οι τελευταίες ομάδες έχουν τύχη κόντρα στις πρώτες της κατηγορίας, ενώ επίσης οι διαφορές ανάμεσα στις ομάδες είναι λίγες. Αξίζει πραγματικά να παίζεις χάντμπολ στην Γερμανία, το απολαμβάνεις, νιώθεις πραγματικά τι σημαίνει έδρα».
-Το όνειρο του Νίκου Ριγανά είναι να αγωνιστεί στην Μπουντεσλίγκα;
«Όταν έφυγα από τον ΠΑΟΚ δεν ήταν τόσο να παίξω στην Μπουντεσλίγκα, όσο να αγωνιστώ σε ένα διαφορετικό πρωτάθλημα από το ελληνικό και για να μην κρυβόμαστε να γλιτώσω από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο έλληνας χαντμπολίστας. Όχι μόνο το οικονομικό, αλλά το οργανωτικό και το πρόβλημα των παραγόντων. Βέβαια είναι δεδομένο πως για κάθε αθλητή χάντμπολ η Μπουντεσλίγκα είναι όνειρο και τιμή, αφού είναι το κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου. Προσωπικά ωστόσο για μένα το σημαντικότερο είναι να είμαι ευχαριστημένος με την απόδοση μου και να περνάω καλά».
-Βλέπεις μελλοντικά τον εαυτό σου σε κάποιο άλλο πρωτάθλημα της Ευρώπης;
«Πλέον ακόμα και στην Γερμανία τα πράγματα έχουν αλλάξει στο οικονομικό. Παρόλο που απαιτήσεις είναι υψηλές, οι απολαβές δεν είναι οι ίδιες. Πάντα είμαι ανοιχτός, ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή. Ειλικρινά όμως θα προτιμούσα να μείνω στην Γερμανία, διότι οργανωτικά και χαντμπολικά είναι πολύ προηγμένη»
.-Μένεις στην Γαλλία, παίζεις στην Γερμανία. Οι αποστάσεις έχουν εκμηδενιστεί. Πως είναι ο νέος τρόπος ζωής σου;
«Είναι μια πρωτοφανής εμπειρία. Μένω στο Μέρτεν της Γαλλίας και παίζω στο Σααρλουί της Γερμανίας. Αυτό συμβαίνει λόγω της τοποθεσίας της πόλης όπου εδρεύει η ομάδα, που βρίσκεται στα σύνορα με την Γαλλία και πολύ κοντά στο Λουξεμβούργο. Είναι στο κέντρο της Ευρώπης. Το Μέρτεν είναι μόλις 10 χλμ μακριά από το γήπεδο της ομάδας. Και στις δύο πόλεις όλοι μιλούν άπταιστα Γερμανικά και Γαλλικά. Σαφέστατα το ότι οι αποστάσεις είναι πολύ μικρές βοηθάει στο θέμα ψυχολογίας. Ξέρεις ότι στον ελεύθερο χρόνο σου έχεις πολλές επιλογές. Σε απόσταση μιας ώρας υπάρχουν πολλές όμορφες πόλεις και περιοχές. Το Παρίσι είναι δύο ώρες με το τρένο, το Βέλγιο επίσης πολύ κοντά, το Λουξεμβούργο στα 70 χλμ και φυσικά πόλεις της Γερμανίας. Μέσα στο στρες και την πίεση που υπάρχει μπορείς να ξεφύγεις και να περάσεις κάποιες ώρες πολύ όμορφα. Μπορείς δηλαδή στα ρεπό σου χωρίς να το έχεις προγραμματίσεις ανά πάσα ώρα και στιγμή να πάρεις το αυτοκίνητο και να πας μια εκδρομή».
«ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΑΝ ΤΗΝ Α1 ΑΝΔΡΩΝ»
-Παρακολουθείς τις εξελίξεις στο ελληνικό πρωτάθλημα; Έχεις άποψη για τις ομάδες;
«Παρακολουθώ φυσικά το ελληνικό πρωτάθλημα. Δεν παύει πάνω απ' όλα να είμαι Έλληνας και να με ενδιαφέρουν τα γεγονότα του αθλήματος στην χώρα μου. Βλέπω παιχνίδια και θεωρώ ότι το πρώτο βήμα για την αναβάθμιση του χάντμπολ στην Ελλάδα έγινε με την επιστροφή των σπουδαίων αθλητών που διέπρεψαν στο εξωτερικό όπως ο Αλέξης Αλβανός, ο Σπύρος Μπαλωμένος, ο Γρηγόρης Σανίκης, ο Σάββας Καρυπίδης και ο Κώστας Τσιλιμπάρης. Επίσης είναι πολύ σημαντική η επένδυση που κάνει η ΑΕΚ, η οποία φαίνεται πως έχει αποτελέσματα. Από κει και πέρα υπάρχουν κλασσικές δυνάμεις τα τελευταία χρόνια, όπως ο Διομήδης που έχει καλή οργάνωση και γίνεται μεθοδική δουλειά με τον προπονητή και την διοίκηση. Θα είναι ένας αξιόμαχος αντίπαλος ακόμα και για την ΑΕΚ που αυτή την στιγμή έχει ένα πλήρες ρόστερ. Από κει και πέρα θεωρώ ότι υπάρχει ένα δεύτερο γκρουπ ομάδων ο ΠΑΟΚ, ο Δούκας και ο Ποσειδώνας που είναι σε ένα καλό επίπεδο, ενώ οι υπόλοιπες ομάδες του πρωταθλήματος δεν έχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ τους. Είναι ευχάριστο που βλέπουμε και νέους προπονητές όπως ο Γιάννης Πηλαλίδης του Αερωπού που ξεκίνησε με μία μεγάλη νίκη επί του Δούκα, ενώ και ο Ποσειδώνας θεωρώ ότι θα ξεχωρίσει με την παρουσία του Νίκου Γραμματικού στον πάγκο, αφού έχω δουλέψει μαζί του και είναι αξιόλογος προπονητής».
«ΕΚΑΝΕ ΑΙΣΘΗΣΗ Ο ΑΘΛΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΜΗΔΗ ΣΤΟ ΤΣΑΛΕΝΤΖ ΚΑΠ»
-Ο Νίκος Ριγανάς σκέφτεται την επιστροφή στην Ελλάδα; και υπό ποιες συνθήκες;
«Δεν κρύβω ότι είναι κάτι που σκέφτομαι. Εξάλλου είμαι ήδη 4 χρόνια εκτός Ελλάδας και δεν έχω σκοπώ να μείνω για πολλά ακόμα. Βέβαια ποτέ δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το μέλλον, αλλά η επιθυμία μου είναι να επιστρέψω σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Αυτό θα συμβεί αν βρεθεί μια ομάδα που να μου προσφέρει ασφάλεια, περισσότερο στο οικονομικό κομμάτι. Για να αφήσω την σιγουριά του εξωτερικού που ένας αθλητής σκέφτεται μόνο το αγωνιστικό, θα πρέπει να υπάρχει κάποια ελληνική ομάδα που να μην μου δημιουργεί ανασφάλεια στο συγκεκριμένο κομμάτι και να είναι φερέγγυα. Δεν θέλω να το μετανιώσω και να γυρίσω στην Ελλάδα σε μία κατάσταση που μπορεί να μην καταφέρω να διαχειριστώ, γιατί μέχρι στιγμής στην καριέρα μου δεν έχω μετανιώσει για καμία μου απόφαση. Επίσης θέλω να επιστρέψω και για έναν ακόμα λόγο, αφού έχω κίνητρο και θέλω να κατακτήσω κάποιο τρόπαιο με μία ακόμα ομάδα, αφού το έχω κάνει ήδη με πέντε διαφορετικές».
-Είσαι αρκετά χρόνια πλέον στο εξωτερικό και έχεις αγωνιστεί σε δύο διαφορετικές χώρες. Τι γνώμη έχουν οι ξένοι για το ελληνικό χάντμπολ και πως αντιμετωπίζουν τους Έλληνες χαντμπολίστες;
«Στην αρχή είναι πάντα επιφυλακτικοί, αλλά γρήγορα τους αλλάζουμε γνώμη μέρα με τη μέρα. Γενικά για το ελληνικό χάντμπολ δεν έχουν και την καλύτερη άποψη, δεν μας θεωρούν υπερδύναμη και αυτό οφείλεται στο ότι η Εθνική ομάδα απουσιάζει 8 χρόνια πλέον μακριά από κάποια τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης. Η λογική τους είναι ότι ο σεβασμός προέρχεται από τις επιτυχίες. Για αυτό και μας έκανε πολύ καλό η κατάκτηση του Τσάλεντζ Καπ από τον Διομήδη. Ήταν κάτι που ακούστηκε πολύ, συζητήθηκε και έκανε αίσθηση».
«ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΖΗΛΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ, ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΜΑΣ»
-Ποια η γνώμη των Γερμανών για την ελληνική κρίση; Πιστεύουν ακόμα ότι οι Έλληνες είναι τεμπέληδες;
«Στην αρχή, το πρώτο διάστημα της κρίσης ήταν πολύ καχύποπτοι απέναντι μας και πράγματι μας θεωρούσαν τεμπέληδες. Ότι το πρόβλημα ήταν καθαρά των πολιτών, ότι τα χρήματα που παίρναμε από τις δουλειές μας δεν τα αξίζαμε και δεν ήταν δικά μας, αλλά δανεικά. Περνώντας όμως οι μήνες κατάλαβαν ότι το η ευθύνη για την κατάσταση είναι καθαρά της κυβέρνησης και των τραπεζών. Έχει φύγει θεωρώ αυτή η ρετσινιά. Επίσης μην ξεχνάμε ότι ειδικότερα στην Γερμανία δουλεύουν πολλοί Έλληνες και βλέπουν από πρώτο χέρι πόσο δουλευταράδες και φιλότιμοι είμαστε. Εν τω μεταξύ μέτρησε και στην άποψη τους και η ζήλια που έχουν για εμάς. Μας ζηλεύουν ξεκάθαρα για τον τρόπο ζωής μας, την ομορφιά της πατρίδας μας και τον ήλιο μας. Αυτό το έχω αισθανθεί αρκετές φορές. Από πρώτο χέρι όμως σου λέω ότι εμείς είμαστε πολύ πιο δουλευταράδες και πιο γρήγοροι στην δουλειά μας από τους Γερμανούς. Αν πας σε μία Γερμανική τράπεζα θα καταλάβεις πόσο αργοί είναι οι υπάλληλοι και καθόλου εξυπηρετικοί.
Η διαφορά είναι ότι αυτοί είναι νομοταγείς και κάνουν κατά γράμμα τις διαδικασίες για αυτό και είναι πετυχημένοι».
«ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΘΕΛΗΣΗ»
-Τελευταία ερώτηση αφορά την Εθνική. Έχουμε μπροστά μας προκριματικά Παγκοσμίου και Ευρωπαϊκού. Τι σημαίνουν αυτά τα παιχνίδια;
«Έχουμε φτάσει πλέον σε ένα σημείο που όλα αυτά τα παιχνίδια είναι τελικοί. Οι νίκες είναι μονόδρομος, ώστε να καταφέρουμε να επαναφέρουμε την Εθνική εκεί που τις αξίζει. Φτάσαμε στο σημείο να παίζουμε προ- προκριματικά. Πρέπει να σηκώσουμε... κεφάλι και να βγούμε από αυτό το δύσκολο μονοπάτι. Πιστεύω ότι είμαστε σε καλό δρόμο και όπως φάνηκε και στα ματς με Ιταλία και Μεγάλη Βρετανία, είχαμε θέληση, υπήρξε συστράτευση και δείξαμε χαρακτήρα. Για τον όμιλο με Ολλανδία, Βέλγιο, Ισραήλ είμαστε το φαβορί, αλλά κόντρα στην Βοσνία τα πράγματα θα είναι δυσκολότερα».
Ο Νίκος Ριγανάς ήταν το πρόσωπο- έκπληξη στο ταξίδι της Ορμής Λουξ στο Ντουντελάντζ για το EHF Cup. Ο διεθνής δεξιός ίντερ την φετινή σεζόν αγωνίζεται στην Σααρλούις (Α2 Γερμανίας) που εδρεύει μόλις 60 χλμ από το Λουξεμβούργο και δεν έχασε την ευκαιρία να δει από κοντά τις προσπάθειες της Ελληνικής ομάδας, αλλά και παλιούς του γνώριμους.
Ο Κερκυραίος άσσος παραχώρησε μία αποκαλυπτική συνέντευξη στην ιστοσελίδα της ΟΧΕ, μιλώντας για το πώς είναι να ζει στην Γαλλία και να παίζει στην Γερμανία, για την «ζήλια των Γερμανών προς τους Έλληνες», την Α1 Ανδρών, τα μελλοντικά του σχέδια που πιθανόν να τον βρουν να επιστρέφει στην πατρίδα, καθώς και την Εθνική Ανδρών.
«ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙΣ ΧΑΝΤΜΠΟΛ»
-Πως ένιωσες που παρακολούθησες από την εξέδρα την προσπάθεια μιας ελληνικής ομάδας σε έναν Ευρωπαϊκό αγώνα εκτός συνόρων;
«Ήταν μια νέα εμπειρία, δεν είχα ξαναζήσει κάτι παρόμοιο, να δω κάποια ελληνική ομάδα να αγωνίζεται στο εξωτερικό και εγώ να παρακολουθώ από την εξέδρα, ζώντας πλέον εκτός Ελλάδας. Μου άρεσε πολύ. Ήταν θετικά τα συναισθήματα. Μπήκα στην διαδικασία του να ζω το παιχνίδι και στεναχωρήθηκα που δεν καταφέραμε να πάρουμε τη νίκη, έστω και στο δεύτερο ματς. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι η ομάδα της Ορμής προσπάθησε και ειδικότερα στο δεύτερο ημίχρονο έδειξε καλά στοιχεία και αυτά τα ματς βοήθησαν τα νέα κορίτσια που την απαρτίζουν».-Ποιες οι διαφορές από την Ρουμανία και στην Γερμανία όσον αφορά το επίπεδο του αθλήματος;
«Στη Ρουμανία ήμουν σε μια ομάδα που αγωνιζόταν σε μεγάλο επίπεδο, πρωταθλήτρια της χώρας και κάθε χρόνο βρισκόταν στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Ήταν μια ομάδα που ήταν υποχρεωμένη να πάρει το νταμπλ. Τώρα που αγωνίζομαι στην Α2 Γερμανίας καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Οι απαιτήσεις και η πίεση στην Κονστάντζα ήταν πολύ περισσότερη. Βέβαια στην Γερμανία η οργάνωση πολλές φορές είναι και καλύτερη από ομάδα που παίζει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Στην Γερμανία υπάρχει μεγάλη τεχνογνωσία στο άθλημα».-Συγκεκριμένα για την ομάδα σου την Σααρλούις, πως θα την παρουσίαζες στους Έλληνες φιλάθλους;
«Οι απαιτήσεις είναι πολύ διαφορετικές από αυτές στο Σπρίνγκε την περσινή χρονιά. Η Σπρίνγκε ήταν η τελευταία μου ελπίδα για να συνεχίσω πέρσι στο εξωτερικό, αφού το συμβόλαιο μου με την Κονστάντζα λύθηκε στις 27 Αυγούστου. Ήταν ένα... σκαλοπάτι για μένα στην Γερμανία. Το Σααρλούις την περσινή χρονιά βρέθηκε στην 13η θέση της βαθμολογίας. Δυστυχώς φέτος δεν ξεκινήσαμε καλά (1 νίκη- 5 ήττες), αλλά στα επόμενα παιχνίδια πιστεύω θα φτιάξει η ψυχολογία μας και θα παίξουμε καλύτερα. Γενικά αυτό που παρατηρώ στην Γερμανία είναι πως η έδρα παίζει μεγάλο ρόλο, ακόμα και οι τελευταίες ομάδες έχουν τύχη κόντρα στις πρώτες της κατηγορίας, ενώ επίσης οι διαφορές ανάμεσα στις ομάδες είναι λίγες. Αξίζει πραγματικά να παίζεις χάντμπολ στην Γερμανία, το απολαμβάνεις, νιώθεις πραγματικά τι σημαίνει έδρα».
-Το όνειρο του Νίκου Ριγανά είναι να αγωνιστεί στην Μπουντεσλίγκα;
«Όταν έφυγα από τον ΠΑΟΚ δεν ήταν τόσο να παίξω στην Μπουντεσλίγκα, όσο να αγωνιστώ σε ένα διαφορετικό πρωτάθλημα από το ελληνικό και για να μην κρυβόμαστε να γλιτώσω από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο έλληνας χαντμπολίστας. Όχι μόνο το οικονομικό, αλλά το οργανωτικό και το πρόβλημα των παραγόντων. Βέβαια είναι δεδομένο πως για κάθε αθλητή χάντμπολ η Μπουντεσλίγκα είναι όνειρο και τιμή, αφού είναι το κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου. Προσωπικά ωστόσο για μένα το σημαντικότερο είναι να είμαι ευχαριστημένος με την απόδοση μου και να περνάω καλά».
-Βλέπεις μελλοντικά τον εαυτό σου σε κάποιο άλλο πρωτάθλημα της Ευρώπης;
«Πλέον ακόμα και στην Γερμανία τα πράγματα έχουν αλλάξει στο οικονομικό. Παρόλο που απαιτήσεις είναι υψηλές, οι απολαβές δεν είναι οι ίδιες. Πάντα είμαι ανοιχτός, ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή. Ειλικρινά όμως θα προτιμούσα να μείνω στην Γερμανία, διότι οργανωτικά και χαντμπολικά είναι πολύ προηγμένη»
.-Μένεις στην Γαλλία, παίζεις στην Γερμανία. Οι αποστάσεις έχουν εκμηδενιστεί. Πως είναι ο νέος τρόπος ζωής σου;
«Είναι μια πρωτοφανής εμπειρία. Μένω στο Μέρτεν της Γαλλίας και παίζω στο Σααρλουί της Γερμανίας. Αυτό συμβαίνει λόγω της τοποθεσίας της πόλης όπου εδρεύει η ομάδα, που βρίσκεται στα σύνορα με την Γαλλία και πολύ κοντά στο Λουξεμβούργο. Είναι στο κέντρο της Ευρώπης. Το Μέρτεν είναι μόλις 10 χλμ μακριά από το γήπεδο της ομάδας. Και στις δύο πόλεις όλοι μιλούν άπταιστα Γερμανικά και Γαλλικά. Σαφέστατα το ότι οι αποστάσεις είναι πολύ μικρές βοηθάει στο θέμα ψυχολογίας. Ξέρεις ότι στον ελεύθερο χρόνο σου έχεις πολλές επιλογές. Σε απόσταση μιας ώρας υπάρχουν πολλές όμορφες πόλεις και περιοχές. Το Παρίσι είναι δύο ώρες με το τρένο, το Βέλγιο επίσης πολύ κοντά, το Λουξεμβούργο στα 70 χλμ και φυσικά πόλεις της Γερμανίας. Μέσα στο στρες και την πίεση που υπάρχει μπορείς να ξεφύγεις και να περάσεις κάποιες ώρες πολύ όμορφα. Μπορείς δηλαδή στα ρεπό σου χωρίς να το έχεις προγραμματίσεις ανά πάσα ώρα και στιγμή να πάρεις το αυτοκίνητο και να πας μια εκδρομή».
«ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΑΝ ΤΗΝ Α1 ΑΝΔΡΩΝ»
-Παρακολουθείς τις εξελίξεις στο ελληνικό πρωτάθλημα; Έχεις άποψη για τις ομάδες;
«Παρακολουθώ φυσικά το ελληνικό πρωτάθλημα. Δεν παύει πάνω απ' όλα να είμαι Έλληνας και να με ενδιαφέρουν τα γεγονότα του αθλήματος στην χώρα μου. Βλέπω παιχνίδια και θεωρώ ότι το πρώτο βήμα για την αναβάθμιση του χάντμπολ στην Ελλάδα έγινε με την επιστροφή των σπουδαίων αθλητών που διέπρεψαν στο εξωτερικό όπως ο Αλέξης Αλβανός, ο Σπύρος Μπαλωμένος, ο Γρηγόρης Σανίκης, ο Σάββας Καρυπίδης και ο Κώστας Τσιλιμπάρης. Επίσης είναι πολύ σημαντική η επένδυση που κάνει η ΑΕΚ, η οποία φαίνεται πως έχει αποτελέσματα. Από κει και πέρα υπάρχουν κλασσικές δυνάμεις τα τελευταία χρόνια, όπως ο Διομήδης που έχει καλή οργάνωση και γίνεται μεθοδική δουλειά με τον προπονητή και την διοίκηση. Θα είναι ένας αξιόμαχος αντίπαλος ακόμα και για την ΑΕΚ που αυτή την στιγμή έχει ένα πλήρες ρόστερ. Από κει και πέρα θεωρώ ότι υπάρχει ένα δεύτερο γκρουπ ομάδων ο ΠΑΟΚ, ο Δούκας και ο Ποσειδώνας που είναι σε ένα καλό επίπεδο, ενώ οι υπόλοιπες ομάδες του πρωταθλήματος δεν έχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ τους. Είναι ευχάριστο που βλέπουμε και νέους προπονητές όπως ο Γιάννης Πηλαλίδης του Αερωπού που ξεκίνησε με μία μεγάλη νίκη επί του Δούκα, ενώ και ο Ποσειδώνας θεωρώ ότι θα ξεχωρίσει με την παρουσία του Νίκου Γραμματικού στον πάγκο, αφού έχω δουλέψει μαζί του και είναι αξιόλογος προπονητής».
«ΕΚΑΝΕ ΑΙΣΘΗΣΗ Ο ΑΘΛΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΜΗΔΗ ΣΤΟ ΤΣΑΛΕΝΤΖ ΚΑΠ»
-Ο Νίκος Ριγανάς σκέφτεται την επιστροφή στην Ελλάδα; και υπό ποιες συνθήκες;
«Δεν κρύβω ότι είναι κάτι που σκέφτομαι. Εξάλλου είμαι ήδη 4 χρόνια εκτός Ελλάδας και δεν έχω σκοπώ να μείνω για πολλά ακόμα. Βέβαια ποτέ δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το μέλλον, αλλά η επιθυμία μου είναι να επιστρέψω σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Αυτό θα συμβεί αν βρεθεί μια ομάδα που να μου προσφέρει ασφάλεια, περισσότερο στο οικονομικό κομμάτι. Για να αφήσω την σιγουριά του εξωτερικού που ένας αθλητής σκέφτεται μόνο το αγωνιστικό, θα πρέπει να υπάρχει κάποια ελληνική ομάδα που να μην μου δημιουργεί ανασφάλεια στο συγκεκριμένο κομμάτι και να είναι φερέγγυα. Δεν θέλω να το μετανιώσω και να γυρίσω στην Ελλάδα σε μία κατάσταση που μπορεί να μην καταφέρω να διαχειριστώ, γιατί μέχρι στιγμής στην καριέρα μου δεν έχω μετανιώσει για καμία μου απόφαση. Επίσης θέλω να επιστρέψω και για έναν ακόμα λόγο, αφού έχω κίνητρο και θέλω να κατακτήσω κάποιο τρόπαιο με μία ακόμα ομάδα, αφού το έχω κάνει ήδη με πέντε διαφορετικές».
-Είσαι αρκετά χρόνια πλέον στο εξωτερικό και έχεις αγωνιστεί σε δύο διαφορετικές χώρες. Τι γνώμη έχουν οι ξένοι για το ελληνικό χάντμπολ και πως αντιμετωπίζουν τους Έλληνες χαντμπολίστες;
«Στην αρχή είναι πάντα επιφυλακτικοί, αλλά γρήγορα τους αλλάζουμε γνώμη μέρα με τη μέρα. Γενικά για το ελληνικό χάντμπολ δεν έχουν και την καλύτερη άποψη, δεν μας θεωρούν υπερδύναμη και αυτό οφείλεται στο ότι η Εθνική ομάδα απουσιάζει 8 χρόνια πλέον μακριά από κάποια τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης. Η λογική τους είναι ότι ο σεβασμός προέρχεται από τις επιτυχίες. Για αυτό και μας έκανε πολύ καλό η κατάκτηση του Τσάλεντζ Καπ από τον Διομήδη. Ήταν κάτι που ακούστηκε πολύ, συζητήθηκε και έκανε αίσθηση».
«ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΖΗΛΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ, ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΜΑΣ»
-Ποια η γνώμη των Γερμανών για την ελληνική κρίση; Πιστεύουν ακόμα ότι οι Έλληνες είναι τεμπέληδες;
«Στην αρχή, το πρώτο διάστημα της κρίσης ήταν πολύ καχύποπτοι απέναντι μας και πράγματι μας θεωρούσαν τεμπέληδες. Ότι το πρόβλημα ήταν καθαρά των πολιτών, ότι τα χρήματα που παίρναμε από τις δουλειές μας δεν τα αξίζαμε και δεν ήταν δικά μας, αλλά δανεικά. Περνώντας όμως οι μήνες κατάλαβαν ότι το η ευθύνη για την κατάσταση είναι καθαρά της κυβέρνησης και των τραπεζών. Έχει φύγει θεωρώ αυτή η ρετσινιά. Επίσης μην ξεχνάμε ότι ειδικότερα στην Γερμανία δουλεύουν πολλοί Έλληνες και βλέπουν από πρώτο χέρι πόσο δουλευταράδες και φιλότιμοι είμαστε. Εν τω μεταξύ μέτρησε και στην άποψη τους και η ζήλια που έχουν για εμάς. Μας ζηλεύουν ξεκάθαρα για τον τρόπο ζωής μας, την ομορφιά της πατρίδας μας και τον ήλιο μας. Αυτό το έχω αισθανθεί αρκετές φορές. Από πρώτο χέρι όμως σου λέω ότι εμείς είμαστε πολύ πιο δουλευταράδες και πιο γρήγοροι στην δουλειά μας από τους Γερμανούς. Αν πας σε μία Γερμανική τράπεζα θα καταλάβεις πόσο αργοί είναι οι υπάλληλοι και καθόλου εξυπηρετικοί.
Η διαφορά είναι ότι αυτοί είναι νομοταγείς και κάνουν κατά γράμμα τις διαδικασίες για αυτό και είναι πετυχημένοι».
«ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΘΕΛΗΣΗ»
-Τελευταία ερώτηση αφορά την Εθνική. Έχουμε μπροστά μας προκριματικά Παγκοσμίου και Ευρωπαϊκού. Τι σημαίνουν αυτά τα παιχνίδια;
«Έχουμε φτάσει πλέον σε ένα σημείο που όλα αυτά τα παιχνίδια είναι τελικοί. Οι νίκες είναι μονόδρομος, ώστε να καταφέρουμε να επαναφέρουμε την Εθνική εκεί που τις αξίζει. Φτάσαμε στο σημείο να παίζουμε προ- προκριματικά. Πρέπει να σηκώσουμε... κεφάλι και να βγούμε από αυτό το δύσκολο μονοπάτι. Πιστεύω ότι είμαστε σε καλό δρόμο και όπως φάνηκε και στα ματς με Ιταλία και Μεγάλη Βρετανία, είχαμε θέληση, υπήρξε συστράτευση και δείξαμε χαρακτήρα. Για τον όμιλο με Ολλανδία, Βέλγιο, Ισραήλ είμαστε το φαβορί, αλλά κόντρα στην Βοσνία τα πράγματα θα είναι δυσκολότερα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου