Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΟΥΛΙΔΗ

Πηγή:  http://www.handball.org.gr 
 Ο πρώην αρχηγός του τμήματος χάντμπολ του ΠΑΟΚ και διεθνής αθλητής Αντώνης Σαουλίδης απέστειλε την ακόλουθη επιστολή: «Από τον Σεπτέμβρη του 1986 που μπήκα για πρώτη φορά στο γήπεδο του ΒΑΟ και κάθε επόμενο χρόνο τέτοια εποχή συνήθιζα να μετράω τις μέρες αντίστροφα μέχρι την έναρξη του πρωταθλήματος.
Αυτό που αισθάνομαι αυτόν το Σεπτέμβρη είναι κάτι άγνωστο για μένα και συνάμα δύσκολο να το περιγράψω. Ένα μόνο είναι σίγουρο ότι ζηλεύω όλους αυτούς τους φίλους και τους γνωστούς μου που ετοιμάζονται από αυτό το Σάββατο να ριχθούν στη μάχη του πρωταθλήματος .
Θέλω να τους ευχηθώ να έχουν ένα καλό πρωτάθλημα τόσο συλλογικά όσο και ατομικά χωρίς τραυματισμούς και παρατράγουδα.
Θέλω να ευχηθώ στην αγαπημένη μου ομάδα, τον ΠΑΟΚ, την επίτευξη όλων των στόχων που έχουν θέσει για την φετινή περίοδο και ελπίζω να συνεχίσουν και φέτος να ευχαριστιούνται κάθε παιχνίδι όπως και πέρσι. Ζήτω συγνώμη από τους συμπαίκτες μου που δεν είμαι μαζί τους τη φετινή περίοδο για να ολοκληρώσουμε αυτό που ξεκινήσαμε μαζί την προηγούμενη χρονιά, αλλά τους διαβεβαιώνω ότι δεν ήταν δική μου επιλογή. Αν και προσπάθησα τελικά δεν μου δόθηκε η δυνατότητα.
Επίσης θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συναθλητές, προπονητές, διαιτητές, κριτές, παράγοντες και φιλάθλους σε όλη την Ελλάδα για τις όμορφες στιγμές που ζήσαμε όλα αυτά τα χρόνια. Χωρίς την συμβολή τους σίγουρα οι αναμνήσεις μου θα ήταν πολύ φτωχότερες.
Θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στον αείμνηστο Θανάση Σιούλη που με την επιμονή του με έφερε στον ΠΑΟΚ και μου έδωσε τη δυνατότητα να ζήσω όλες αυτές τις ανεπανάληπτες στιγμές αποθέωσης από το λαό του ΠΑΟΚ . Δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω το γύρο του θριάμβου στο γήπεδο της Τούμπας μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Κάθε φορά που το σκέφτομαι ανατριχιάζω, όπως τη στιγμή που το έζησα. Ένα ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου γιατί χωρίς το λαό αυτόν δεν θα ζούσα ό,τι ονειρευόμουν.
Ευχαριστώ την οικογένεια του ΒΑΟ που μου πρόσφερε τη δυνατότητα να ασχοληθώ με ένα άθλημα που το 1986 δεν το ήξερε σχεδόν κανένας.
Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Θανάση που μου έμαθε χάντμπολ και τον Τάκη που με ολοκλήρωσε σαν παίκτη. Χώρις αυτούς πιθανόν τα γεγονότα να ήταν διαφορετικά.
Εις το επανιδείν».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου