Για τον Νίκο Μάντζο το ματς με τη Νορβηγία ήταν το τελευταίο στον πάγκο της Εθνικής Ανδρών και το τέταρτο που κοουτσάρισε μόνος του. Στα υπόλοιπα είχε δίπλα του και τον Παναγιώτη Ιατρούδη από το καλοκαίρι του 2007, όταν ανέλαβαν την τεχνική ηγεσία.
Τα αποτελέσματα -σε συνδυασμό με τη γενικότερη συμπεριφορά των διεθνών που κλήθηκαν και τίμησαν το εθνόσημο (αφού υπήρξαν και τρανταχτές απουσίες)- ουσιαστικά έδειξαν πως η διαρχία που επιλέχθηκε το Μάρτιο του 2007 δεν ήταν αυτή που θα έλυνε τα προβλήματα στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.
Ειδικά οι τότε επιλογές προσώπων από τον Αγγελούδη φάνηκε πως έγιναν για να κρατηθούν οι ισορροπίες μεταξύ των Ελλήνων τεχνικών κι όχι με βάση το μέλλον της Εθνικής, εδικά μετά το αποτυχημένο πείραμα του Γκόραν Πέρκοβατς, η πρόσληψη του οποίου ήταν εξαρχής λανθασμένη και βασίστηκε στα καλά λόγια αθλητή κι όχι σε πλάνο που θα διατηρούσε την 6η καλύτερη ομάδα στον κόσμο το 2005 σε ανοδική πορεία.
Το ζητούμενο πλέον -και με τα οικονομικά δεδομένα να είναι εντελώς διαφορετικά σε σχέση με αυτά προ τετραετίας- είναι η διάδοχη κατάσταση που θα επιλεχθεί θα πρέπει να σηκώσει ένα μεγάλο βάρος που έχει να κάνει με το μέλλον. Από την ΟΧΕ ανεπίσημα υποστηρίζεται πως μόνο ο Γιώργος Κρανάκης είναι υποψήφιος και ο οποίος έχει ήδη ανανεώσει το συμβόλαιό του με τον Δούκα.
Αυτό σημαίνει πως αν δεν υπάρξει άλλο όνομα, ο διάδοχος του Μάντζου θα είναι part time. Η ομοσπονδία θα γλιτώσει χρήματα, αλλά θα ανοίξει μέτωπο με τις ομάδες, αρκετές από τις οποίες θα θέσουν θέμα δεοντολογίας
Κι επίσης στην ομοσπονδία θα πρέπει να αναλογιστούν πολύ σοβαρά τα λόγια (τα οποία δεν μάσησε σε καμία στιγμή) του Αλέξη Αλβανού: «Δυστυχώς αυτό που μας κρατάει είναι οι προσωπικές μας σχέσεις, διότι δεν έχουμε κίνητρα, ούτε έμμεσους ούτε άμεσους στόχους. Παίζουμε για εμάς, για όλα όσα έχουμε ζήσει μαζί».
Τα αποτελέσματα -σε συνδυασμό με τη γενικότερη συμπεριφορά των διεθνών που κλήθηκαν και τίμησαν το εθνόσημο (αφού υπήρξαν και τρανταχτές απουσίες)- ουσιαστικά έδειξαν πως η διαρχία που επιλέχθηκε το Μάρτιο του 2007 δεν ήταν αυτή που θα έλυνε τα προβλήματα στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.
Ειδικά οι τότε επιλογές προσώπων από τον Αγγελούδη φάνηκε πως έγιναν για να κρατηθούν οι ισορροπίες μεταξύ των Ελλήνων τεχνικών κι όχι με βάση το μέλλον της Εθνικής, εδικά μετά το αποτυχημένο πείραμα του Γκόραν Πέρκοβατς, η πρόσληψη του οποίου ήταν εξαρχής λανθασμένη και βασίστηκε στα καλά λόγια αθλητή κι όχι σε πλάνο που θα διατηρούσε την 6η καλύτερη ομάδα στον κόσμο το 2005 σε ανοδική πορεία.
Το ζητούμενο πλέον -και με τα οικονομικά δεδομένα να είναι εντελώς διαφορετικά σε σχέση με αυτά προ τετραετίας- είναι η διάδοχη κατάσταση που θα επιλεχθεί θα πρέπει να σηκώσει ένα μεγάλο βάρος που έχει να κάνει με το μέλλον. Από την ΟΧΕ ανεπίσημα υποστηρίζεται πως μόνο ο Γιώργος Κρανάκης είναι υποψήφιος και ο οποίος έχει ήδη ανανεώσει το συμβόλαιό του με τον Δούκα.
Αυτό σημαίνει πως αν δεν υπάρξει άλλο όνομα, ο διάδοχος του Μάντζου θα είναι part time. Η ομοσπονδία θα γλιτώσει χρήματα, αλλά θα ανοίξει μέτωπο με τις ομάδες, αρκετές από τις οποίες θα θέσουν θέμα δεοντολογίας
Κι επίσης στην ομοσπονδία θα πρέπει να αναλογιστούν πολύ σοβαρά τα λόγια (τα οποία δεν μάσησε σε καμία στιγμή) του Αλέξη Αλβανού: «Δυστυχώς αυτό που μας κρατάει είναι οι προσωπικές μας σχέσεις, διότι δεν έχουμε κίνητρα, ούτε έμμεσους ούτε άμεσους στόχους. Παίζουμε για εμάς, για όλα όσα έχουμε ζήσει μαζί».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου