Τρίτη 18 Μαρτίου 2014

Δέντρο, δάσος… χάντμπολ

Η γενική συνέλευση της ομοσπονδίας χάντμπολ πλησιάζει και το sportsfeed.grβάζει ζητήματα για προβληματισμό.
του Ηλία Τάταλα
iltatalas@yahoo.gr

 
Στις 29 Μαρτίου τα σωματεία του χάντμπολ θα συγκεντρωθούν στη Θεσσαλονίκη και κύριος προβληματισμός θα είναι η επιβίωση και το μέλλον του αθλήματος και των σωματείων. Με δεδομένη την αδυναμία της ομοσπονδίας να ανταποκριθεί ακόμη και στις ελάχιστες απαιτήσεις, τα σωματεία πρέπει να κατανοήσουν ότι για να αλλάξει επίπεδο το άθλημα πρέπει να αναλάβουν δράση.
Το μεγάλο πρόβλημα του ελληνικού χάντμπολ είναι η φιλοσοφία του. Εδώ και 37 χρόνια γίνεται
κουβέντα για την ανάπτυξη και τη σημασία της, όμως δεν αντιλήφθηκαν οι υπεύθυνοι ότι όσο καλό εμπόρευμα και να έχεις μέσα σε ένα μαγαζί, αν δεν φτιάξεις βιτρίνα, δεν πρόκειται να το πουλήσεις ποτέ.
Οι διαπιστώσεις
Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε σωματεία χαμηλότερων κατηγοριών της Α1 ανδρών, να αποχωρούν από τα πρωταθλήματα, να αναστέλλουν τη λειτουργία των τμημάτων, να μηδενίζονται σε αγώνες επειδή επιλέγουν ποια ταξίδια θα κάνουν και ποια όχι.
Βλέπουμε αθλητές ανασφάλιστους, που στις περισσότερες ομάδες δεν παίρνουν ούτε καν οδοιπορικά.
Βλέπουμε σοβαρούς επιχειρηματίες (Κυριακού, Φύκατας κ.α.) να μπαίνουν στο χάντμπολ και μετά από λίγο καιρό να αποχωρούν διότι το βαρέλι δεν έχει πάτο. Άραγε, ο Λαζόπουλος για πόσο θα μείνει και θα συνεχίσει να βάζει τα χρήματα που έβαλε φέτος;
Βλέπουμε τη φετινή Α1 γυναικών να διεξάγεται με επτά ομάδες.
Βλέπουμε το επίπεδο της Α2 ανδρών να γίνεται όλο και χειρότερο.
Βλέπουμε τους καλούς Έλληνες αθλητές να μεταναστεύουν.
Βλέπουμε την Εθνική ομάδα σε προ-προκριματικούς ομίλους, χωρίς να μπορεί να τρυπώσει σε μεγάλη διοργάνωση τα τελευταία εννιά χρόνια.
Βλέπουμε τις Eθνικές ομάδες να μην έχουν ούτε έναν χορηγό.
Το δέντρο και το δάσος
Ενόψει της γενικής συνέλευσης της 29ης Μαρτίου, κάποια σωματεία μιλούν ήδη για αναδιάρθρωση της Α1, ζητώντας οι ομάδες να αυξηθούν από 12 σε 14.
Αυτό σημαίνει να μην υποβιβαστεί καμία ομάδα από τη φετινή Α1 και να ανέβουν δύο από την Α2. Πέρα του ότι είναι παράλογο να αποφασιστεί κάτι τέτοιο πέντε αγωνιστικές πριν το τέλος του πρωταθλήματος, έχει αξία να το σκεπτικό της πρότασης.
Προτείνουν λοιπόν την αναδιάρθρωση επειδή το επίπεδο της Α2 είναι τραγικό. Επομένως αν συμμετέχουν στο νέο πρωτάθλημα 14 ομάδες, τότε περισσότεροι αθλητές θα μείνουν σε θεωρητικά υψηλό επίπεδο κάτι που θα είναι καλό και για τις εθνικές ομάδες, αλλά και για τα φυτώρια των ομάδων που θα αποφύγουν τον υποβιβασμό.
Η λογική των παραπάνω επιχειρημάτων, σε καμία περίπτωση, όμως δεν λύνει το πρόβλημα της μιζέριας και της εσωστρέφειας του ελληνικού χάντμπολ.
Ας καταπιαστούμε με τρεις εξόφθαλμες ελλείψεις του αθλήματος στην Ελλάδα, αναφορικά με τη «βιτρίνα» που είναι η Α1.
Στερείται προβολής
Το αξίωμα είναι απλό: Όσο λιγότερη προβολή, τόσο λιγότεροι χορηγοί, τόσο λιγότερη απήχηση, τόσο λιγότεροι αθλητές, τόσο λιγότεροι φίλαθλοι. Βάσει της προφορικής συμφωνίας με τον ΟΤΕ TV ,θεωρητικά προβάλλεται ένα ματς σε κάθε αγωνιστική. Σε κάποιες αγωνιστικές δεν υπήρξε ούτε αυτό. Πρόσφατα, όμως, ο κόσμος του ελληνικού χάντμπολ είχε τη δυνατότητα να παρακολουθήσει το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, μέσα από το πρώτο σε δημοτικότητα κανάλι και στην Ελλάδα, το YouTube. Για ποιο λόγο να μην εκμεταλλευτούν το διαδίκτυο τα σωματεία;
Προβολή, όμως, δεν είναι μόνο οι μεταδόσεις των αγώνων. Σήμερα δεν υπάρχει ούτε ένα εξειδικευμένο χαντμπολικό σάιτ που θα λειτουργεί από επαγγελματίες, ενώ παράλληλα ο χώρος του χάντμπολ στις εναπομείνασες εφημερίδες σταδιακά μειώνεται. Όταν λοιπόν ξεκίνησε μία προσπάθεια στην ιστοσελίδα sportshero με μεταδόσεις αγώνων, αλλά και με την παραγωγή εκπομπής για τον χάντμπόλ, δεν στηρίχθηκε από κανέναν χαντμπολικό παράγοντα, ενώ ταυτόχρονα σαμποταρίστηκε από την ομοσπονδία!
Στερείται στατιστικής
Είναι το μοναδικό ομαδικό άθλημα στην Ελλάδα που δεν συνεργάζεται με στατιστική υπηρεσία. Για κάποιους αυτό το θέμα είναι… ψιλά γράμματα. Σε συνδυασμό με την έλλειψη οπτικού υλικού από τους αγώνες, όμως, η αξιολόγηση, η βελτίωση και ο ανταγωνισμών μεταξύ των παικτών είναι σχεδόν αδύνατο να υπάρξουν. Επιπλέον και το έργο των δημοσιογράφων, που μοιραία είναι ο ρόλος τους να προβάλουν το άθλημα, γίνεται πάρα πολύ δύσκολο. Στο ελληνικό χάντμπολ λοιπόν καταγράφονται μόνο τα γκολ και τα δίλεπτα, και αυτά μέσω του φύλλου αγώνος. Ούτε οι ασιστ, ούτε τα φάουλ, ούτε τα λάθη, ούτε τα κλεψίματα, ούτε οι αποκρούσεις καταγράφονται. Είναι αποδεδειγμένο με χίλιους τρόπους ότι η στατιστική βοηθά τους αθλητές και τους δίνει κίνητρο, όμως στο χάντμπολ αδυνατούν να το καταλάβουν αυτό.
Στερείται… τρόπου
Με τα παραπάνω δεδομένα οι προπονητές καλούνται να ψηφίσουν τον πολυτιμότερο παίκτη της αγωνιστικής, χωρίς να έχουν δει τους περισσότερους αγώνες και χωρίς να υπάρχει στατιστική. Και όταν προκύπτει αυτός ο MVP, δεν παίρνει ούτε ένα αναμνηστικό για το επίτευγμά του. Πώς «γλυκαίνεται» λοιπόν ο αθλητής στο ελληνικό χάντμπολ; Πώς δημιουργούνται πρότυπα για τα παιδιά; Αν όλα αυτά δεν είναι μιζέρια, τότε τι είναι;
Καθημερινά το χάντμπολ αιμορραγεί καθώς χάνονται αθλητές του και εν δυνάμει αθλητές του. Διότι για να παραμείνει κάποιος σε ένα χώρο πρέπει να νιώθει ότι αυτό που κάνει είναι σπουδαίο.
Με την ομοσπονδία να είναι τελειωμένη οικονομικά, πρέπει να αναλάβουν δράση τα σωματεία για να αλλάξουν την εικόνα του αθλήματος. Όχι όλα τα σωματεία που υπάρχουν, αλλά εκείνα τα σωματεία που μπορούν να σταθούν σε θέματα μάρκετινγκ, που μπορούν να έχουν απήχηση και που μπορούν να προοδεύσουν ενωμένα σε έναν άτυπο συνεταιρισμό. Οι παράγοντες του χάντμπολ, ας ρίξουν μία ματιά παραδίπλα, στο βόλεϊ και ίσως καταλάβουν πολλά. Αλλά και οι ίδιοι οι αθλητές, που έκαναν σύνδεσμο και νοιάζονται περισσότερο από τον καθένα για το άθλημά τους, ας πάρουν επιτέλους μία κάποια πρωτοβουλία για να γίνει ένα βήμα παραπάνω…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου