Τρίτη 24 Ιουνίου 2014

Κάθε πέρσι και καλύτερα

Πηγή: sportsfeed.gr
 
Ηλίας Τάταλας
iltatalas@yahoo.gr

Το πρωτάθλημα της Α1 ανδρών του χάντμπολ ολοκληρώθηκε και το sportsfeed.gr επιχειρεί την αποτίμηση όσων έγιναν και πολλών που δεν έγιναν.
Το βράδυ του Σαββάτου στο άδειο από φιλάθλους γυμναστήριο της Νέας Ιωνίας, ο Διομήδης κατέκτησε πανάξια τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδος, ρίχνοντας στο καναβάτσο την ΑΕΚ, που στην αρχή της χρονιάς ήταν το απόλυτο φαβορί λόγω μπάτζετ και ονομάτων στο ρόστερ.
Για τον Διομήδη αυτός ο τίτλος ήταν μία απόλυτη δικαίωση ως προς την αγωνιστική συνέπειά του. Μέχρι τους τελικούς είχε χάσει βαθμούς μόνο από την ΑΕΚ, με τον Μίμη Δημητρούλια να έχει στα… κόκκινα τους παίκτες του σε όλη τη διάρκεια της σεζόν.
Η ΑΕΚ επέδειξε αυτοκαταστροφικό χαρακτήρα. Το καλοκαίρι δημιούργησε ένα δυσθεώρητο μπάτζετ για τα ελληνικά δεδομένα με τον Δημήτρη Λαζόπουλο να αναλαμβάνει τις τύχες του τμήματος. Κάποιες μεταγραφές που έγιναν δεν είχαν λογική και ξοδεύτηκε υπερβολικό χρήμα χωρίς το ανάλογο αντίκρισμα, ειδικά από τη στιγμή που η ομάδα έχασε το τρένο της Ευρώπης. Ο χρηματοδότης της ΑΕΚ μεγαλοπιάστηκε χωρίς να έχει βάλει στέρεες βάσεις.
Τα οικονομικά προβλήματα που παρουσιάστηκαν στο μέσο της χρονιάς φαίνεται ότι χάλασαν τη συνοχή της ομάδας και το αποκορύφωμα ήταν η αποχώρηση Λαζόπουλου τόσο από την Ερασιτεχνική, όσο και από το τμήμα. Σήμερα η ΑΕΚ είναι στον αέρα, οι παίκτες αποχωρούν ο ένας μετά τον άλλον και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις εξελίξεις
Παρακάτω…
Ο τρίτος Δούκας είχε καλές (νίκη επί της ΑΕΚ) και κακές στιγμές (ήττες από τον Αερωπό), ενώ στο Λουτράκι κέρδισαν δίκαια μία θέση στην τετράδα εκτοπίζοντας τον ΠΑΟΚ και έτσι ανταμείφθηκε η καλή δουλειά που κάνουν σε κάθε επίπεδο.
Στον ΠΑΟΚ υπήρξε αλλαγή προπονητή στη μέση της σεζόν, ατυχίες με τραυματισμούς και μικρό βάθος πάγκου, με αποτέλεσμα να μείνει εκτός τετράδας και Ευρώπης για πρώτη φορά μετά από μία οκταετία.
Το Κιλκίς ήταν η πιο άνετη ομάδα της σεζόν, καθώς ουσιαστικά δεν διεκδικούσε τίποτα. Με το υπάρχον υλικό δεν μπορούσε να μπει τετράδα, ενώ ήταν και αρκετά καλή ομάδα για να κινδυνεύσει. Από την 7η θέση και κάτω όλες οι ομάδες ήταν στο ίδιο καζάνι, με τους Αρχέλαο και Αερωπό να καταλήγουν τελικά στην Α2 και με την αγωνία να παραμένει ως την τελευταία αγωνιστική.
Ποιο μάρκετινγκ;
Για μία ακόμη χρονιά το πρωτάθλημα δεν είχε κεντρικό χορηγό, αφού η ομοσπονδία δεν κατάφερε να πείσει κάποια εταιρία να επενδύσει διαφημιστικά στο χάντμπολ. Από τους 132 αγώνες της κανονικής διάρκειας μεταδόθηκαν μόλις 17 από τον ΟΤΕ TV, με την ΟΧΕ να του έχει παραχωρήσει δωρεάν τα δικαιώματα και χωρίς να έχει ανακοινωθεί ουδέποτε συμφωνία. Ο Φίλιππος Βέροιας, ειδικά, πρέπει να στείλει… ευχαριστήρια επιστολή στην ΟΧΕ, καθώς φέτος δεν μεταδόθηκε ούτε ένας αγώνας του και δεν προβλήθηκαν ούτε μία φορά οι χορηγοί του.
Κατά τ΄ άλλα η ομοσπονδία απαγόρευσε αυθαίρετα, μέσω της προκήρυξης, στις ομάδες να διαχειριστούν τηλεοπτικά δικαιώματα και να μεταδίδονται αγώνες τους, έστω διαδικτυακά, ώστε να υπάρξει μεγαλύτερη προβολή. Για τον τελικό του Κυπέλλου γυναικών, ωστόσο, η ομοσπονδία εμπιστεύθηκε το διαδίκτυο και καμάρωσε για την απήχηση που είχε η μετάδοση.
Ψηφίστε τον MVP
Για άλλη μία χρονιά φέτος συνεχίστηκε η κοροϊδία με τον δήθεν διαγωνισμό για την ανάδειξη του πολυτιμότερου παίκτη της αγωνιστικής. Το βραβείο είναι μία κλισέ δήλωση στην ιστοσελίδα της ΟΧΕ και τίποτα παραπάνω. Οι προπονητές καλούνται να ψηφίσουν τον MVP μέσα από αγώνες που στη συντριπτική πλειοψηφία τους δεν έχουν δει και με παντελή την απουσία της στατιστικής, αφού για την ομοσπονδία θεωρείται άχρηστο κάτι τέτοιο. Η μοναδική στατιστική στο ελληνικό χάντμπολ είναι αυτή που αναγράφεται στα φύλλα αγώνα (γκολ και δίλεπτα), όπως ακριβώς και στην εποχή που ήταν πρόεδρος της ΟΧΕ και ταυτόχρονα χρονομέτρης σε αγώνες, ο Γιώργος Αλικάκος.
Η αποχή των διαιτητών
Ένα γεγονός που υποβάθμισε ακόμη περισσότερο το πρωτάθλημα ήταν η αποχή των διαιτητών επί τρεις εβδομάδες, στο ξεκίνημα του δεύτερου γύρου. Οι διαιτητές διεκδίκησαν αυτά που τους οφείλει η ΟΧΕ για τις μετακινήσεις των τελευταίων ετών και μετά από διαπραγματεύσεις πήραν ένα μέρος των οφειλομένων, ωστόσο το πρόβλημα δεν έχει λυθεί. Σε κάθε περίπτωση, σε εκείνη τη διαπραγμάτευση τα αντανακλαστικά της ομοσπονδίας δεν λειτούργησαν όπως έπρεπε, εις βάρος των σωματείων, των αθλητών και του ίδιου του προϊόντος.
Όταν ο τελευταίος τελικός μεταξύ ΑΕΚ και Διομήδη αναβλήθηκε στις 30 Μαΐου λόγω επεισοδίων, όλοι συνειδητοποίησαν πόσος χρόνος χάθηκε με την αποχή των διαιτητών. Με δεδομένο ότι έπρεπε άμεσα να ξεκινήσει προετοιμασία η Εθνική ομάδα για τους αγώνες με τα Σκόπια, το αποτέλεσμα ήταν ο τρίτος και τελευταίος τελικός να διεξαχθεί στις 21 Ιουνίου, 24 μέρες μετά τον δεύτερο!
Αδιαφορία
Από κάθε πλευρά, φέτος, φάνηκε ότι η ομοσπονδία δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα ως προς την βελτίωση του προϊόντος που λέγεται «πρωτάθλημα της Α1 ανδρών». Άλλωστε, η χρυσή εποχή των ομοσπονδιών με το κρατικό χρήμα να ρέει, πέρασε και πλέον ο αθλητισμός ως προς τις ομοσπονδίες βιώνει δύσκολες στιγμές.
Πιο παράδοξη, ωστόσο, είναι η στάση των περισσότερων παραγόντων των σωματείων που δείχνουν να αδιαφορούν στην προοπτική για καλύτερες ημέρες. Είναι αδύνατον να υπάρξει εξέλιξη αν δεν υπάρχει συλλογική δράση των σωματείων, συνεργασία σε εμπορικά ζητήματα και δημιουργία κανόνων. Η γενική συνέλευση του Μαρτίου ήταν πλήρως απογοητευτική για όσους την παρακολούθησαν, καθώς δεν διατυπώθηκε από πλευράς σωματείων ούτε μία πρόταση.
Αντιθέτως, η ομοσπονδία πρότεινε να ξεκινήσει συζήτηση για τη δημιουργία λίγκας στην Α1, ωστόσο και αυτό το ζήτημα -που αν αντιμετωπιστεί σωστά θα αλλάξει τα δεδομένα στο άθλημα- πέρασε στα ψιλά, καθώς οι παράγοντες δεν δείχνουν διατεθειμένοι να ανεβάσουν το επίπεδο. Το προηγούμενο Σάββατο, στην Αθήνα, έγινε ακόμη μία προσπάθεια για να ανοίξει συζήτηση αναφορικά με μία άτυπη λίγκα, ωστόσο και πάλι η ομοσπονδία δεν κατέθεσε συγκεκριμένες προτάσεις, παρόλο που υπήρχε άφθονος χρόνος για να γίνει μία επεξεργασία σε αυτό τον τομέα.
Οι χαμένοι
Μέσα από αυτή την κατάσταση, χάνει το άθλημα, χάνουν οι εθνικές ομάδες, χάνουν και οι αθλητές, οι οποίοι σε επίπεδο προπόνησης και υποχρεώσεων δεν διαφέρουν από συναδέλφους τους σε άλλα αθλήματα (π.χ. βόλεϊ), που πληρώνονται καλύτερα και βάσει κανόνων. Ούτε από τους αθλητές του χάντμπολ, ωστόσο υπάρχει κάποια αντίδραση, για το γεγονός ότι οι προοπτικές τους λιγοστεύουν. Το συνδικαλιστικό τους όργανο, ο ΠΣΑΧ, παραμένει εν υπνώσει. Έτσι, οι αθλητές, κατά κύριο λόγο…
Δέχονται να αγωνίζονται ανασφάλιστοι.
Δέχονται οι συμφωνίες με τις περισσότερες ομάδες να γίνονται στα λόγια και όχι με χαρτιά (έστω ιδιωτικά συμφωνητικά για όλους).
Δέχονται να μην υπάρχει κανένας μίνιμουμ όρος στις συνεργασίες τους με τις ομάδες (αμοιβή, στάνταρ ιατροφαρμακευτική περίθαλψη).
Φυσικά και τα περισσότερα τα δέχονται επειδή αγαπούν αυτό που κάνουν. Πρόοδος, όμως, έτσι δεν γίνεται.
Ρητορικό ερώτημα
Υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι αν δεν υπάρξουν μεγάλες αλλαγές σε νοοτροπίες, αποτελεσματικότητα και καταστάσεις, το επόμενο πρωτάθλημα θα είναι καλύτερο από το φετινό;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου