Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015

«Θα θυμάμαι πάντα την Αθήνα»

Πηγή: http://www.sport-fm.gr/
Ο ασημένιος Ολυμπιονίκης της Αθήνας στο χάντμπολ και σταρ του αθλητισμού της Γερμανίας Στέφαν Κρέτσμαρ μίλησε στην «SportDay»
 
Πολλά σκουλαρίκια, δεκάδες τατουάζ, βαμμένα μαλλιά, κάτι σαν τον Ντένις Ρόντμαν. Γενικώς μοιάζει περισσότερο που θυμίζει περισσότερο ασυμβίβαστο, παρά κάποιον φιλικό και ευχάριστο τύπο. Τα φαινόμενα απατούν. Ο Στέφαν Κρέτσμαρ είναι απολαυστικός. Επικοινωνιακός, προσιτός και ιδιαίτερα ρεαλιστής, τόσο που μπορεί να αυτοσαρκάζεται με ευκολία.
Για τον κόσμο του χάντμπολ Παγκοσμίως και για όλο τον αθλητισμό της Γερμανίας είναι ένας σταρ. Πολύ δημοφιλής και πάρα πολύ επιτυχημένος.
Έπαιξε σε 218 με την Εθνική Γερμανίας και πέτυχε 821 γκολ, ενώ στην Μπουντεσλίγκα ολοκλήρωσε την καριέρα του με 1.694 γκολ σε 421 ματς. Έχει κατακτήσει με το Μαγδεμβούργο τρία ευρωπαϊκά Κύπελλα το Τσάμπιονς Λιγκ και δύο φορές το EHF cup. Με τα «Πάντσερ» έπαιξε σε τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες με απολογισμό δύο ασημένια μετάλλια στο Παγκόσμιο 2003 και τους Ολυμπιακούς 2004.
Όπως και πολλοί άλλοι μεγάλοι αστέρες του αθλήματος, αυτές τις ημέρες βρίσκεται στην Ντόχα για το 24ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Χάντμπολ Ανδρών και η κουβέντα μαζί του ήταν απολαυστική.
 
«Έχω πάρει μέρος σε πάρα πολλές διοργανώσεις και είναι μία από τις καλύτερες όλων των εποχών. Δεν το λέω μόνο εγώ, αλλά και πολλοί αθλητές, δημοσιογράφοι, άνθρωποι του αθλήματος που έχω συναντήσει εδώ. Η διαμονή, τα γήπεδα, το προσωπικό όλα είναι εκπληκτικά. Δεν μπορώ να πω κάτι άσχημο. Υπάρχουν συμπατριώτες μου που στηλιτεύουν την μικρή προσέλευση θεατών, αλλά δεν συμφωνώ. Στο τελευταίο ματς μεταξύ Γερμανίας- Δανίας υπήρχαν στο γήπεδο 4.000 θεατές και δημιούργησαν πολύ όμορφη ατμόσφαιρα. Ας θυμηθούμε τις προηγούμενες διοργανώσεις που έγιναν στην Πορτογαλία, πριν δύο χρόνια στην Ισπανία. Όταν δεν έπαιζε η Ισπανική ομάδα τα γήπεδα ήταν παντελώς άδεια».
 
«Όλες οι ομάδες μάχονται»
Για το επίπεδο του χάντμπολ είπε: «Δεν υπάρχει κάποια σούπερ ομάδα. Όλα τα φαβορί είναι σχεδόν στο ίδιο επίπεδο. Είδα επίσης τις ομάδες του Κατάρ, της Αργεντινής, της Τυνησίας, της Αιγύπτου. Όλες έχουν καλό επίπεδο και παίζουν ωραίο χάντμπολ. Σίγουρα οι Ευρωπαϊκές ομάδες βρίσκονται ένα σκαλοπάτι ψηλότερα, αλλά όλες οι ομάδες μάχονται. Είναι ένα πολύ καλό τουρνουά. Γενικά υπάρχουν κάθε χρόνο αλλαγές στα χαρακτηριστικά των ομάδων. Πριν τέσσερα χρόνια το άθλημα ήταν πολύ γρήγορο μετά οι ρυθμοί μειώθηκαν και τώρα βλέπουμε ξανά να υπάρχουν μεγάλες ταχύτητες».
«Έκπληξη η Γερμανία»
Αναφορικά με τα φαβορί και το αν περιμένει εκπλήξεις είπε: «Τα φαβορί είναι πάντα τα ίδια, αλλά εγώ βλέπω ήδη εκπλήξεις. Όπως για παράδειγμα η Γερμανία. Δεν περίμενα τέτοιο ξεκίνημα. Έχει παίξει με Δανία, Πολωνία και Ρωσία και έχει ήδη 5 πόντους. Έχουμε πολύ καλή ομάδα και το χάντμπολ που παίζουμε είναι από τα καλύτερα που έχω δει. εν ξέρω αν μπορούμε να πάμε στον ημιτελικό ή να επαναλάβουμε τον θρίαμβο του 2007, εξαρτάται και από τον αντίπαλο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η Γερμανία ήταν εκτός στις τρεις από τις τέσσερις μεγάλες διοργανώσεις και επίσης αποκλείστηκε από την Ισλανδία στα πλέι οφ και τώρα συμμετέχει επειδή η Αυστραλία αποκλείστηκε από την Διεθνή Ομοσπονδία. Θα μπορούμε δηλαδή να πούμε χαριτολογώντας ότι είναι η καλύτερη αποκλεισμένη ομάδα της διοργάνωσης (γέλια). Φυσιολογικά δεν θα έπρεπε να είμαστε εδώ γι αυτό θα πρέπει να πάμε βήμα βήμα. Επίσης η Σουηδία, η Ρωσία είναι ομάδες που μπορούν να σπάσουν την τετράδα Γαλλία, Δανία, Ισπανία, Κροατία».
 
«Καλύτερο αντίο δεν μπορούσα να φανταστώ»
Για τις αναμνήσεις του από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004: «Ήταν η τρίτη φορά που αγωνιζόμουν σε Ολυμπιακούς Αγώνες μετά την Ατλάντα και το Σίδνεϊ, αλλά ήταν η πρώτη που είχα σχέση και μάλιστα ήμασταν και μαζί στην διοργάνωση. Ήμουν συγκεντρωμένος στους αγώνες μου, αλλά έπρεπε να συμπαραστέκομαι και σε εκείνη, αφού είχε επίσης αγώνες. Ωστόσο μετά από μια εβδομάδα το τουρνουά κολύμβησης τελείωσε και εκείνη πήγαινε σε πάρτι και ήταν σχεδόν κάθε μέρα έξω. «Δυστυχώς», εμείς παίξαμε στον τελικό, οπότε δεν είχα χρόνο για τίποτε άλλο και δεν υπήρχε καμία ελπίδα για κανένα πάρτι. Ο τελικός ήταν μία απίστευτη εμπειρία που δεν θα την ξεχάσω ποτέ στην ζωή μου για πολλούς λόγους και γιατί ήταν στην Ελλάδα που γέννησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ήταν η πιο δυνατή στιγμή στην καριέρα μου, το λέω και ανατριχιάζω, όλη η Ολυμπιακή ομάδα της Γερμανίας ήταν εκεί να μας δει γιατί όλα τα άλλα αθλήματα είχαν τελειώσει. Για μένα ήταν το τελευταίο μου παιχνίδι στην Εθνική. Το είχα ανακοινώσει πριν σε όλους και είχα τεράστια συναισθηματική φόρτιση. Θυμάμαι όταν τελείωσε το παιχνίδι στάθηκα στο κέντρο του γηπέδου και κοίταζα γύρω μου για δέκα λεπτά. Και είπα μέσα μου ότι τώρα ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής σου τελείωσε. Δυστυχώς χάσαμε τον τελικό, αλλά οι Κροάτες ήταν καλύτεροι και πρέπει να το παραδεχθούμε.
Ήταν το καλύτερο όμως αντίο που θα μπορούσα να φανταστώ μετά από έναν τελικό σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Όσο για την Φραντσέσκα τα «χαλάσαμε» δύο μήνες αργότερα. Είχαμε τέσσερα υπέροχα χρόνια, ήταν σαν να κλείνει ένας Ολυμπιακός κύκλος (γέλια)»

 
«Δεν μου λείπει το χάντμπολ»
Για το αν του λείπει η αγωνιστική δράση: «Έπαιξα 16 χρόνια επαγγελματικά. Δεν μπορείς να φανταστείς όταν είσαι σούπερσταρ πόσο μεγάλη πίεση νιώθεις από όλους. Από τα ΜΜΕ, από τους φαν, από όλους. Όλοι περιμένουν από σένα να είσαι ο καλύτερος παίκτης και να κάνεις πάντα κάτι ξεχωριστό. Όταν ήμουν νέος δεν με ένοιαζε. Όταν μεγάλωσα όμως δεν μπορούσα να τρέξω τόσο γρήγορα, να πηδήξω τόσο ψηλά, αλλά η πίεση παρέμενε η ίδια και δεν το ήθελα άλλο όλο αυτό. Δεν υπήρχε προσωπικός χρόνος για τίποτα, ούτε για διακοπές φυσικά. Μόνο τρεις εβδομάδες το χρόνο και αν είχαμε Ολυμπιακούς Αγώνες μόλις μία εβδομάδα. Ήθελα μία ήρεμη ζωή. Ήμουν 37 ετών, είχα ακόμα ένα χρόνο συμβόλαιο με το Μαγδεμβούργο και αποφάσισα ότι θέλω να σταματήσω. Μετά το EHF Cup το 2007 κατάλαβα ότι δεν είχα άλλα κίνητρα. Όλοι μου έλεγαν γιατί να σταματήσω τόσο νωρίς και εγώ τους απαντούσα ότι είναι καλύτερο από το να μου λέτε εσείς μετά από κάποια χρόνια γιατί δεν σταμάτησες νωρίτερα. Και η προπονητική είναι το ίδιο. Για αυτό και δεν έγινα προπονητής. Είναι η ίδια και χειρότερη πίεση. Κάθε μέρα προπόνηση, προετοιμασία αγώνων».
«Στη Λειψία υπάρχει όραμα»
Αυτός ήταν και ο λόγος που τελικά έγινε Αθλητικός διευθυντής.
«Πιστεύω θα ανέβουμε στην Μπουντεσλίγκα. Είμαστε πρώτοι και έχουμε την ευκαιρία. Πριν ασχοληθώ με την ομάδα όλοι μου έλεγαν γιατί πήγα στην Λειψία στην 5η κατηγορία, ενώ μπορούσα να είμαι σχεδόν σε οποιαδήποτε ομάδα της Γερμανίας. Μα εδώ γεννήθηκα, ξέρω τους ανθρώπους, υπάρχουν συναισθηματικοί λόγοι. Είναι καλό μέρος για το άθλημα. Την τελευταία φορά κόψαμε 6.000 εισιτήρια. Υπάρχει όραμα»
 
«Πρέπει να υποστηριχθεί η Ελλάδα»
Η γνώμη του για το ελληνικό χάντμπολ: «Είχατε μία εξαιρετική γενιά αθλητών όπως οι Βασιλάκης, Καρυπίδης, Αλβανός, Σανίκης, Χαλκίδης. Δυστυχώς στην Ελλάδα το άθλημα στην Ελλάδα δεν είναι τόσο δημοφιλές. Πρέπει να προβάλουμε και να το υποστηρίξουμε σε άλλες χώρες. Πάντα νοιαζόμαστε περισσότερο για τις μεγάλες ομάδες, την Μπαρτσελόνα, το Κίελο κ.α. Ξεχνάμε όμως την Ελλάδα, την Τουρκία, την Ιταλία. Ξέρετε εμείς οι Γερμανοί δίνουμε πολλά χρήματα στην Ελλάδα για πολιτικούς λόγους, θα πρέπει κάποια από αυτά να πηγαίνουν στον αθλητισμό. Να υπάρχει ανάπτυξη. Πρέπει να διαδοθεί το άθλημα σε όλες τις χώρες, αλλιώς δεν θα εξελιχθεί όπως πρέπει. Δεν χρειάζεται προσπάθεια στην Ουγγαρία, στην Ισπανία, στην Γαλλία, αλλά σε άλλες χώρες. Η Ελλάδα είναι μια καταπληκτική χώρα. Εγώ είμαι διαθέσιμος να βοηθήσω την ομάδα, αλλά όλα εξαρτώνται από τα χρήματα. Αν δεν υπάρχουν σπόνσορες δεν υπάρχει ελπίδα. Ξέρω ότι η κατάσταση είναι δύσκολη, οι πλούσιοι δεν πληρώνουν φόρους και οι Έλληνες που έχουν λεφτά τα κρατάνε εκτός χώρας, αλλά μπορείτε να βρείτε λύσεις»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου