Πηγή: http://hatzi-handball.blogspot.gr/
Στην Μπουντεσλίγκα γυναικών θα αγωνίζεται από την επόμενη σεζόν η Άσπα Λέκκα, αφού η ομάδα της SPREEFÜXXE BERLIN κατάφερε την άνοδο τερματίζοντας στην δεύτερη θέση της βαθμολογίας της 2HBL. Η διεθνής αθλήτρια μίλησε στο handball.gr για την επιτυχία της με την ομάδα του Βερολίνου:
"Ξεκινήσαμε την προετοιμασία πέρυσι τον Ιούλιο και 10 μήνες μετά όλη αυτή η προσπάθεια ανταμείφθηκε. Σίγουρα ήμασταν μεταξύ των φαβορί για την άνοδο από την πρώτη στιγμή, αλλά η αλήθεια είναι πώς δουλέψαμε σκληρά όλη τη χρονιά.Η ομάδα και το κλίμα ήταν πάντα άψογο.Οι προπονήσεις οργανωμένες και ουσιαστικές.Η διοίκηση πάντα δίπλα μας.
Για μένα ήταν μια δύσκολη χρονιά, καθώς για πρώτη φορά έπρεπε να συνδυάσω δουλειά και
προπόνηση με τόσο αυξημένες απαιτήσεις. Πολλές ήταν οι μέρες, τις οποίες για να αναπληρώσω τις χαμένες πρωινές προπονήσεις, χρειαζόταν να πηγαίνω πριν τη δουλειά για ατομική προπόνηση, ή χρειάστηκε να δουλέψω επιπλέον μετά την βραδινή προπόνηση γιατί έφυγα νωρίτερα από το γραφείο.Το σημαντικό όμως ήταν πως τόσο οι συνεργάτες μου όσο και οι συμπαίκτριές μου στήριζαν όλη αυτή την προσπάθεια! Το Νοέμβριο είχα ένα τραυματισμό στο γόνατο (μερική ρήξη έσω πλαγίου) ο οποίος με κράτησε 1.5 μήνα εκτός. Τώρα όμως,λίγο πριν το τέλος, μπορώ να πω πως είμαι απόλυτα ευχαριστημένη με την εξέλιξη της χρονιάς από την συμμετοχή και την απόδοσή μου στους αγώνες καθ όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος. Σίγουρα ήταν μια δύσκολη χρονιά, με πολύ άγχος, τραυματισμούς και κούραση αλλά είναι το ευχάριστο τέλος, που σε κάνει να ξεχνάς κάθε δυσκολία που συνάντησες στην πορεία.
Τα πλάνα μου για την νέα σεζόν δεν τα έχω ξεκαθαρίσει ακόμα.Έχω ήδη την πρόταση από την ομάδα να συνεχίσω μαζί τους στην Α1, όπως και άλλες προτάσεις από ομάδες της Α2 και τρίτης κατηγορίας.Η απόφαση όμως δεν είναι εύκολη, και αυτό γιατί παράλληλα με τις απαιτήσεις της προπόνησης, έχουν αυξηθεί και οι απαιτήσεις της δουλειάς μου, και για να είμαι ειλικρινής η δουλειά ήταν πάντα πρωταρχικός μου στόχος.
Σίγουρα θα ήταν άστοχο να συγκρίνω τον εαυτό μου με άλλους Έλληνες αθλητές οι οποίοι είχαν μια εξαιρετική αθλητική πορεία στο εξωτερικό, όμως κοιτώντας πίσω, νιώθω δικαιωμένη και χαρούμενη από την εξέλιξη μου, αφού ξεκίνησα στα Γιάννενα, από μια μικρή ομάδα στη Β' κατηγορία, χωρίς υποδομές, χωρίς ομάδα κορασίδων ή νεανίδων και βήμα βήμα κατάφερα και "πάτησα" το πόδι μου στην πρώτη Bundesliga της Γερμανίας.Ξεκινώντας πραγματικά από το χαμηλότερο σκαλοπάτι βρέθηκα σε θέση να σταθώ δίπλα σε αθλήτριες, που είχαν ξεκινήσει από ομάδες με υποδομές για μικρές ηλικίες, έπαιξαν σε δυνατά πρωταθλήματα από 15 ετών, συμμετείχαν σε Εθνικές ομάδες που πρωταγωνιστούν σε Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και δεν αντιμετώπισαν ποτέ προβλήματα διοικητικής φύσεως στις ομάδες τους.
Το μόνο λοιπόν που θα μπορούσα να πω σαν συμβουλή για τις Ελληνίδες αθλήτριες είναι να θέσουν υψηλούς στόχους, να δουλέψουν σκληρά και να τολμήσουν να κάνουν το μεγάλο βήμα εκτός της ζώνης ασφαλείας τους. Σίγουρα θα υπάρξουν δυσκολίες, όμως όσο υπάρχει στόχος και θέληση για σκληρή δουλειά,θα υπάρχουν πάντα ευκαιρίες. Ας μην στεκόμαστε λοιπόν σε όλες τις δυσκολίες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Σαφώς θα ήταν καλύτερα αν στην Ελλάδα η κατάσταση ήταν διαφορετική,όμως αυτή τη στιγμή έτσι είναι τα πράγματα. Εάν κάποιος θέλει να πετύχει, υπάρχει τρόπος. Και είμαι σίγουρη, πως υπάρχουν άτομα στην Ελλάδα να στηρίξουν και να ενισχύσουν κάθε τέτοια προσπάθεια."
"Ξεκινήσαμε την προετοιμασία πέρυσι τον Ιούλιο και 10 μήνες μετά όλη αυτή η προσπάθεια ανταμείφθηκε. Σίγουρα ήμασταν μεταξύ των φαβορί για την άνοδο από την πρώτη στιγμή, αλλά η αλήθεια είναι πώς δουλέψαμε σκληρά όλη τη χρονιά.Η ομάδα και το κλίμα ήταν πάντα άψογο.Οι προπονήσεις οργανωμένες και ουσιαστικές.Η διοίκηση πάντα δίπλα μας.
Για μένα ήταν μια δύσκολη χρονιά, καθώς για πρώτη φορά έπρεπε να συνδυάσω δουλειά και
προπόνηση με τόσο αυξημένες απαιτήσεις. Πολλές ήταν οι μέρες, τις οποίες για να αναπληρώσω τις χαμένες πρωινές προπονήσεις, χρειαζόταν να πηγαίνω πριν τη δουλειά για ατομική προπόνηση, ή χρειάστηκε να δουλέψω επιπλέον μετά την βραδινή προπόνηση γιατί έφυγα νωρίτερα από το γραφείο.Το σημαντικό όμως ήταν πως τόσο οι συνεργάτες μου όσο και οι συμπαίκτριές μου στήριζαν όλη αυτή την προσπάθεια! Το Νοέμβριο είχα ένα τραυματισμό στο γόνατο (μερική ρήξη έσω πλαγίου) ο οποίος με κράτησε 1.5 μήνα εκτός. Τώρα όμως,λίγο πριν το τέλος, μπορώ να πω πως είμαι απόλυτα ευχαριστημένη με την εξέλιξη της χρονιάς από την συμμετοχή και την απόδοσή μου στους αγώνες καθ όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος. Σίγουρα ήταν μια δύσκολη χρονιά, με πολύ άγχος, τραυματισμούς και κούραση αλλά είναι το ευχάριστο τέλος, που σε κάνει να ξεχνάς κάθε δυσκολία που συνάντησες στην πορεία.
Τα πλάνα μου για την νέα σεζόν δεν τα έχω ξεκαθαρίσει ακόμα.Έχω ήδη την πρόταση από την ομάδα να συνεχίσω μαζί τους στην Α1, όπως και άλλες προτάσεις από ομάδες της Α2 και τρίτης κατηγορίας.Η απόφαση όμως δεν είναι εύκολη, και αυτό γιατί παράλληλα με τις απαιτήσεις της προπόνησης, έχουν αυξηθεί και οι απαιτήσεις της δουλειάς μου, και για να είμαι ειλικρινής η δουλειά ήταν πάντα πρωταρχικός μου στόχος.
Σίγουρα θα ήταν άστοχο να συγκρίνω τον εαυτό μου με άλλους Έλληνες αθλητές οι οποίοι είχαν μια εξαιρετική αθλητική πορεία στο εξωτερικό, όμως κοιτώντας πίσω, νιώθω δικαιωμένη και χαρούμενη από την εξέλιξη μου, αφού ξεκίνησα στα Γιάννενα, από μια μικρή ομάδα στη Β' κατηγορία, χωρίς υποδομές, χωρίς ομάδα κορασίδων ή νεανίδων και βήμα βήμα κατάφερα και "πάτησα" το πόδι μου στην πρώτη Bundesliga της Γερμανίας.Ξεκινώντας πραγματικά από το χαμηλότερο σκαλοπάτι βρέθηκα σε θέση να σταθώ δίπλα σε αθλήτριες, που είχαν ξεκινήσει από ομάδες με υποδομές για μικρές ηλικίες, έπαιξαν σε δυνατά πρωταθλήματα από 15 ετών, συμμετείχαν σε Εθνικές ομάδες που πρωταγωνιστούν σε Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και δεν αντιμετώπισαν ποτέ προβλήματα διοικητικής φύσεως στις ομάδες τους.
Το μόνο λοιπόν που θα μπορούσα να πω σαν συμβουλή για τις Ελληνίδες αθλήτριες είναι να θέσουν υψηλούς στόχους, να δουλέψουν σκληρά και να τολμήσουν να κάνουν το μεγάλο βήμα εκτός της ζώνης ασφαλείας τους. Σίγουρα θα υπάρξουν δυσκολίες, όμως όσο υπάρχει στόχος και θέληση για σκληρή δουλειά,θα υπάρχουν πάντα ευκαιρίες. Ας μην στεκόμαστε λοιπόν σε όλες τις δυσκολίες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Σαφώς θα ήταν καλύτερα αν στην Ελλάδα η κατάσταση ήταν διαφορετική,όμως αυτή τη στιγμή έτσι είναι τα πράγματα. Εάν κάποιος θέλει να πετύχει, υπάρχει τρόπος. Και είμαι σίγουρη, πως υπάρχουν άτομα στην Ελλάδα να στηρίξουν και να ενισχύσουν κάθε τέτοια προσπάθεια."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου